De werkweek van Joke

Een weekje uit het leven van een "coördinator" , tja wat doet zo iemand nou precies, misschien zijn jullie wel nieuwsgierig naar mijn bezigheden. Ik neem jullie een paar dagen mee in het leven als coördinator.
Elke zondag hebben we ons 'uitje', deze keer gaan we naar Shilo, we gaan er met de bus heen en rijden door de bergen van Samaria. Het is een prachtige tocht. Uit deze streek komen de beste wijnen vandaan. Wat hebben we veel gezien hier, dit is de plaats waar de tabernakel heeft gestaan in de tijd van de profeet Elia. Dit was een heerlijke dag!!
Maandag:....schoonmaken, en de was doen en dat is behoorlijk wat zo met z'n zessen!
Sinds kort ga ik dinsdag middag bidden met iemand die in Russische gezinnen werkt waar mensen hulp nodig hebben  om te douchen, we bidden dan voor deze mensen.
Woensdag gaan we al vroeg op pad en dan gaan we naar 2 families om ze te helpen met douchen  en het bed verschonen. Dit vind ik echt fijn om te mogen doen
Deze week was er s' avonds een festival met overal bandjes in de mooi verlichte smalle straatjes, wat gezellig!!!!
Elke donderdag probeer ik op tijd te zijn om met Bart Repko op de muren van de Oude Stad te lopen, meestal zijn er heel wat mensen die mee gaan. We lezen dan in de Bijbel van de beloften die God aan Israël heeft gegeven en bidden voor Israël en de omliggende landen. Deze dag kwamen er mensen van mijn gemeente op bezoek en dat was wel heel erg leuk!
En dan is het alweer vrijdag, dan gaan we met elkaar werken in de "soepkeuken". We snijden en schillen wat af... tomaten, komkommers, aardappels, uien. Soms is het een drukte van belang aan de tafels, er komen klassen schoolkinderen en studenten die aan de Jesjivah studeren, en mensen uit verschillende landen, ons engels wordt hier aardig bij gespijkerd. Daarna gaan we eerst een heerlijke Bagel eten en dan duiken we de souk in om ons eten bij elkaar te garen, dat is leuk maar ook een bezoeking ----- zo giga druk is het daar en kom er dan maar eens doorheen met een boodschappen kar achter je aan....
Om 2 uur sluiten de meeste winkels al en de bussen rijden niet meer na 4 uur, we maken ons klaar voor de sabbat! 's Avonds vieren we dat met elkaar, we maken het een beetje extra gezellig met lekker eten (doen we eigenlijk altijd al hoor)
Zaterdag gaan we naar een kerk en 's middags zijn we heerlijk vrij!!!! En dan is er weer een week voorbij gevlogen.

Foto update

We hadden het verschrikkelijk koud in Shilo

 Muziek in de oude stad, naar hartelust deden we mee!

 Joke kijkt uit over de resten van de tabernakel

 Een synagoge gebouwd in de stijl van de tabernakel












We zochten oud Romeins glas

 We vonden een schildpad

 Hannah bij de tabernakel

 Uren besteden we aan het aan maken van puzzels, deze was veruit de moeilijkste!

 Er was een marathon in de stad laatst, kijk eens wie er meeliepen!

 Het goede voorbeeld :)

Ook genieten we van de prachtige natuur!

De muur in Bethlehem

Hof van Gethsemane

 Een Joodse begrafenis op de Olijfberg

 De muur in Bethlehem

 De hele club bij elkaar

 De diva's

Tulpen uit Amsterdam... lalalala

Werken op een kinderdagverblijf

Dag lieve volgers,

Een aantal van jullie vroeg hoe mijn (Wijnanda) dag er uit ziet op het kinderdagverblijf.
Op dit moment is het kinderdagverblijf 2,5 week gesloten, de kids hebben vakantie. Volgende week is het Pesach. Het schijnt dat ze de kinderen een week minder zomervakantie geven maar er bij de Pesach een week opgeteld hebben. Dat resulteert dus in een hoop vrije tijd voor mij!
Ik vul het op door hier in huis schoon te maken, te werken in de gaarkeuken en vermoedelijk volgende week schoonmaken bij een blinde Joodse (Nederlandssprekende) mevrouw. Stilzitten is er dus niet echt bij!

Goed, terug naar mijn dagen op het kinderdagverblijf.
Ik start daar rond half 8 a kwart voor 8 en dan druppelen ook de eerste kinderen binnen. Tot kwart voor 9 mogen de kinderen lekker spelen en bereid ik samen met Elizabeth, de juf van de klas waar ik werk, werkjes voor de dag voor. Meestal is dat op gekleurd papier vormen tekenen die de kinderen daarna uitknippen, kleuren, bewerken, etc. De laatste weken stonden de werkjes in het teken van de lente en de Pesach. Zo hebben we vlindertjes, schapen, narcissen en Mozes in een 'kleien' (ipv rieten) mandje gemaakt.
De kinderen krijgen elke ochtend een half uurtje assembly, waarin ze een bijbelverhaal te horen krijgen, liedjes zingen en er mogen altijd 3 kinderen bidden voor elkaar.
Op maandagen verzorg ik het verhaal.
Verder leren de kinderen tellen, het Hebreeuwse alphabet, Engels (die les mag ik verzorgen). Maar ook, om een goede motoriek te ontwikkelen, leren ze puzzelen, kettingen rijgen, sporten, etc.
Ze spelen lekker veel buiten en meestal pas ik dan buiten op ze. Sommige kinderen weten exact wanneer ze iets doen wat ze niet mogen en zijn dan heel verbaasd als je ze vertelt dat het niet mag :)
De taal maakt het dan wel wat lastig. Want sommige kinderen snappen dat je boos bent, maar kunnen niet verstaan wat je zegt in het Engels. Dat kan aan mijn Engels liggen, maar het kan ook liggen aan de kennis van hun Engels. Maar gelukkig gaat het meestal erg goed.
Een paar worden echt mijn lievelingetjes. Van de kleintjes die absoluut niet luisteren, maar ondertussen toch even langskomen om je een knuffel te geven of bij je op schoot kruipen. Als ik daar aan denk vind ik het wel weer jammer dat ze 2,5 week vakantie hebben. En dan te bedenken dat wij hier al ongeveer op de helft zitten van onze 3 maanden.
Ach, die gedachte negeer ik dan maar even!

Groetjes,
Wijnanda

Jannie op haar werk

Wat is er mooier om je eerste werkdag van de week te worden begroet met een stralende glimlach.
Het is een feest om elke dag naar het werk te gaan.
Inmiddels ben ik al aardig gewend en ik leer elke dag beter om te mensen die komen te begrijpen.
Samen met David werk ik op de Keramiekgroep. Er worden mallen met klei handmatig gevuld door de
deelnemers.Wij mogen ze helpen als ze onze hulp nodig hebben. Wij zijn er ten dienste van de deelnemers.
Samen met ons hoofd van de Keramiek leren we hoe we met dit werk tot een mooi produkt kunnen komen.
Zo maken we voor Pesach schalen waarop de Matzes kunnen worden gelegd. Als de produkten uit de oven komen is het prachtig om te zien hoe gezamenlijk iets tot stand kan komen.
Wat mij het meest bij zal blijven is de inzet van de deelnemers en de dankbaarheid voor elke hulp die je mag geven.

Bezoek City of David en Bethlehem

Zondag 4 maart hebben we de City of David bezocht.
We kregen tijdens onze rondleiding veel achtergronden vanuit de Bijbel verteld, waar er bijvoorbeeld verhalen staan over koning David, wie er bij zijn paleis woonden, wie de stad probeerden aan te vallen, wanneer er muren werden gebouwd, enz.
Hierdoor gaan deze eeuwenoude verhalen nog meer leven en nu hebben we er ook een beeld bij.
Vanuit de ruïnes van de City of David kwamen we in de tunnels van onder andere koning Hizkia terecht.

We zijn een tunnel doorgelopen waar de lampen uitgevallen waren, dat was wat lastig. Maar heelhuids zijn we weer boven de grond terecht gekomen. We kwamen bij de oorsprong van een waterbron terecht, je hoorde het water daar opbruisen en het was heerlijk warm water. Dit mondt uiteindelijk uit in de poel van Siloam. We zijn daar buitenom heen gelopen, aangezien de tunnel die normaal gesproken droogstaat, nu vol stond met water.
Vanuit Siloam zijn we doorgelopen naar de opgravingen van de Tempel. Hier hebben we een goed beeld gekregen van hoe de tempel eruit zag in de tijd voor de verwoesting.

Op donderdag  8 maar hebben we Poerim gevierd.
Joke vertelt
We vieren het Poerimfeest mee in Jeruzalem.
De hele week voordat het Poerim is hebben we het hele verhaal van Esther gelezen. Dit Bijbelboek wordt ook in de synagoges gelezen en elke keer als de naam Haman wordt genoemd wordt er veel kabaal gemaakt met b.v. ratels. Het bijbelboek Esther hebben we gelezen en nog nooit hebben we zo goed naar dit verhaal geluisterd om de naam van Haman maar niet te missen.
Poerim komt van het woord Pur (= lot) wat in dit boek genoemd wordt. Aan het eind van dit verhaal wordt verteld dat de mensen elkaar geschenken geven. Het is wel heel bijzonder dat dit nog na eeuwen gevierd wordt.
Donderdag was het begin van het feest in Jeruzalem, de kinderen zijn vaak prachtig verkleed en ook de volwassenen doen mee. Wij versierden ons met pruiken. Het was een gezellige drukte in de stad en we genoten van het mooie weer en het feest. s'Avonds hadden we iemand te eten uitgenodigd en zij had een kort filmpje gemaakt, wat ze ons liet zien. Verschillende mensen had ze geïnterviewd, zij vertelden wat zij in hun familie en vriendenkring hadden meegemaakt in de tweede wereld oorlog en zeer recent. Het verhaal van Esther is zeker ook in deze tijd nog van toepassing!

Op vrijdag 9 maart zijn we naar Bethlehem gegaan.
Jannie vertelt:
Wie kan er zeggen: "Ik ben in Bethlehem geweest" dacht ik bij mezelf toen ik daar samen met de groep rondwandelde, Vrijdag 4 maart hebben wij daar een bezoek gebracht aan twee mensen die daar werken in Olive Wood Workshop en Jemima. Een timmer -houtsnij werkplaats. Kan toch niet Bijbelser. Van Olijfhout worden de prachtigste houtsnijwerken gemaakt, zoals de Kerststal, boekensteunen, kinderwerkjes zoals de ark van Noach, brieven- standaards geweldig. We kregen heerlijke koffie met kruidkoek.....daarna hebben we een wandeling door Bethlehem gemaakt . Onze gastvrije gidsen vertellen ons veel over het huidige Bethlehem.
Al pratend en klimmend kwamen we bij het volgende project wat we gingen bezoeken: Ma'an lil-Hayat.
Daar wordt van schapenwol de prachtigste wandkleden, boekomslagen, kerststal - de herders en de schapen gemaakt. De liefde die je ervaart als je deze werkprojecten bezoekt is zo puur zo oprecht. De mensen die er werken hebben het erg naar hun zin,dat voel je en zie je als je naar hun glunderende gezichten kijkt.
Daarna zijn we getrakteerd op een heerlijke lunch in de velden van Bethlehem. Ons laatste bezoek brachten we aan Jemima een woonvorm- en dagactiviteitencentrum voor  jonge mensen met een beperking.
Moe maar voldaan zijn we terug naar Jeruzalem gegaan.

Zondag 11 maart hebben we de Olijfberg, Gethsemane en het badwater van Bethesda bezocht.
David vertelt:
Vanmorgen heel vroeg op (zoals gewoonlijk :P) om de hitte een beetje voor te zijn , half jeruzalem gezien... via hinnom-dal naar kidron-dal en de olijfberg op. Was een hele klim (o.a door de vele bezienswaardigheden) daar het tranenkerkje gezien en de tuin (waar Jezus kennelijk zijn laatste gebeden heeft gedaan). Op de top van de Olijfberg genoten we van een prachtig uitzicht, je kon zo over de oude stad heen kijken en heb het tempelplein nu ook is gezien :) van daaruit naar de Lion gate de oude stad in daar bij Bethesda geweest (de poel die de engel aanraakte en wie er als eerst kwam in de poel kwam werd genezen). Samen met Joke de ruïnes bekeken en over hekjes heen geklommen om er maar weer uit te komen :P de rest was ondertussen in de kerk daar waar Jannie haar zangtalenten liet horen. Daarna door naar de werkplek van Wijnanda; was een leuk schooltje en vervolgens nog naar de kerk. We waren erg laat thuis maar was een erg mooie dag.

Yad Vashem

Zondag 26 maart hebben we Yad Vashem bezocht. Rondom deze dag hebben we ook twee films gekeken met betrekking tot de Holocaust.

Hieronder volgen onze belevenissen.

Wijnanda
Het meest indrukwekkende aan het museum vond ik dat je als het ware de geschiedenis vanaf 1935 tot eind veertiger jaren doorwandelt. Je wordt geconfronteerd met de gruwelijkheden die er plaats hebben gevonden, maar waaraan ook ons eigen Nederland een bijdrage aan heeft geleverd. Het is heel indrukwekkend de bewijslast voor je te zien en ook de verhalen te horen van mensen die vertellen wat ze mee hebben gemaakt.
Er was ook een gedenkhal voor de kinderen opgericht waarin continu de namen van de kinderen die omgekomen zijn in de Tweede Wereldoorlog, voor worden gelezen. Het is een heel donkere hal met spiegels die duizenden lichtjes weerspiegelen, als symbool voor de omgekomen kinderen. Als ik dan mijn eigen kleine neefjes en nichtjes voor me zie en bedenk dat het hen ook had kunnen overkomen, dan word je wel even stil.


David
De gebeurtenissen van de 2e wereld-oorlog zijn gewoon te afgrijselijk om te verwoorden, al die beelden van zoveel mensen die je op het eind gewoon weg niet meer als mensen herkend.
Ik heb altijd gedacht "als je weet dat je afgeslacht gaat worden waarom vecht je dan niet terug?"
In Yad Vashem kwam ik erachter dat er dus uit verschillende kampen joden waren ontsnapt en samen kwamen wapens regelden en de kampen saboteerden.
Gelukkig waren er van dat soort mensen zowel joden als duitsers als andere die wisten wat er gebeurden, die de boel saboteerde en die arme mensen hielpen...
ja zeker niet genoeg maar hier luid een gezegde.. red een mensenleven en je red de wereld.

Teunie
Door de film die we voor ons bezoek aan Yad Vashem hadden bekeken, kwamen we al een beetje in de trieste stemming van de Tweede Wereld oorlog. En dat was nog maar een fictief verhaal! Het was erg indrukwekkend om het te horen van overlevenden en op foto's te zien wat er gebeurd was. Het heeft mij bewust gemaakt van de goede dingen waarvan ik hier iedere dag kan genieten. Ook heeft het mijn ogen meer geopend voor de noden van de mensen om mij heen, al is dat soms niet te vergelijken wat de Joden in WOII moeten hebben gevoeld.

Joke
Deze week stond in het teken van de Holocaust, Vrijdagavond hebben we de film''La vita et bella'' gezien en zondag zijn we naar Yad va Shem gweest. Dit doet me heel veel en elke keer als ik er heen ga zijn er weer andere dingen die me raken, zoals de verhalen van de overlevenden van de kampen. Wat me het meest geraakt heeft  is dat er zoveel onschuldige kinderen, zelfs babies moedwillig gedood werden. Afschuwelijk dat mensen tot zulke dingen in staat zijn.Aan het eind van het museum heb je een weids uitzicht naar buiten, dit symboliseert vrijheid, nieuw leven. De avond erna hebben we naar Schindler's list gekeken, ook weer zulke nare beelden. Gelukkig zagen we ook dat er mensen zijn die hun leven op het spel zetten om anderen te helpen. "Wie het leven van een enkele Jood red, redt de hele wereld.'' Deze dingen zetten je wel aan het nadenken over hoe de situatie momenteel is, niet zoveel anders.

Jessica
In Yad Vashem kom je absoluut niet onder confronterende vragen over het waarom van het lijden uit. Als alles wat rond de 2e wereldoorlog heeft plaatsgevonden je zo levendig voorgesteld wordt, zie je pas echt hoe slecht een mens is en welke slechte naam ook christenen hebben gemaakt ten opzichte van het Joodse volk. Erg indrukwekkend vond ik de glazen plaat van zo'n 2 bij 7 meter met honderden halfvergane schoenen van omgekomen Joodse mensen erop tentoongesprijd. Dat bij elk paar schoenen een mens of kind zoals jij en ik heeft gehoord, voor wie het leven zo verschrikkelijk anders is (dood)gelopen.

Jannie.
De verhalen van mijn vader die in een werkkamp in Duitsland heeft gezeten kwamen weer boven. De uitgehongerde gezichten, het verdriet, de machteloosheid, kinderen gescheiden van hun ouders. Deze beelden waren erg emotioneel voor mij. De maand mei is voor mij heel belangrijk. Wij mogen niet vergeten! Voor al diegenen die niet terugkeerden, ook van de oorlogen nu, is het goed om te herdenken. Hopend dat er eens een tijd mag zijn van echte vrede.

foto update: van lente tot sneeuw!

Sneeuw in Jeruzalem

Wat een kou...

We kruipen weg voor de kachel

Sneeuw

 Gods trouw is van de wolken af te lezen!

Voor Yad Vashem

We kregen visite van de gemeente van Teunie

Jannie en Joke in de sneeuw

Broodje falafel eten

Een Hollandse molen en Wijnanda

Joke bereidt zich voor op het Poerimfeest

Verrukkelijke bagels!

Verjaardag Jessica vieren

Een Hollandse Molen en David

Teunie in de heerlijke lentezon