Nieuwe belevenissen

Witte donderdag

De donderdagavond voor goede vrijdag was er een dienst in Christ Church van gezang, lezing van de Psalmen 113 tot 118 (de Halleel) en de viering van avondmaal. Aansluitend was er een stille tocht vanuit de Oude Stad naar de Olijfberg. “En toen zij (Jezus en de discipelen) de lofzang gezongen hadden, vertrokken zij naar de Olijfberg.” Vooral als ik hier achteraf op terugkijk vind ik het mooi om te beseffen dat we dezelfde weg als Jezus en Zijn discipelen hebben gelopen. Maar op het moment zelf was het een drukte van belang in de stad. Je moest steeds uitwijken voor auto’s en toeristen en alle geluiden van de stad bij elkaar maakten het onmogelijk om stil terug te denken aan het lijden van Jezus. Bij Gethsemane, ongeveer op de plek waar Jezus worstelde en de discipelen sliepen hadden we nog een korte overdenking en zongen we Psalm 118 in het Hebreeuws. Dat we op de plek waren waar de discipelen moesten waken en bidden en waar Jezus bloed zweette, maakte vooral bij het lezen van het Bijbelgedeelte achteraf indruk.

Jessica

Gethsemane 2012

Hier sta ik dan  in de tuin van Uw lijden.

Tegen de felle lichten van de spotlights in kijk ik naar de Olijfbomen.

Onder één daarvan lag U geknield……

Badend in het zweet ……tot bloedens toe….

Uw vrienden waren moe…..ze sliepen toen U riep….

Vader  laat deze beker aan mij voorbij gaan ….maar niet Mijn wil,

Uw wil geschiedde…..

Er zijn veel mensen in de tuin…..overal geflits van foto camera’s….

Waar is de stilte

In mijn hart weet ik dat U er bent vanavond.

Voor al die mensen die Uw aanwezigheid zoeken en stilstaan bij Uw lijden.

Nog steeds pleit U voor ons bij Uw Vader

Nog steeds klopt U aan de deur van ons hart

U laat zich vinden voor wie U zoeken

U schenkt ons nieuw leven

U hebt de dood overwonnen

Middenin Jeruzalem besef ik dat er niets veranderd is…

U bent nog steeds dezelfde voor

Duizend, duizend maal  o Heer, zij U daarvoor dank en eer.

Jannie

Pesach in Kibboets

David en ik zijn op Pesach uitgenodigd bij onze leidinggevende van de Keramiekgroep.

Zij is opgegroeid in een Kibboets en haar ouders wonen al zolang ze getrouwd zijn in de Kibboets. Inmiddels is de Kibboets helemaal ingesloten in de stad Jeruzalem.

Jeruzalem is om de Kibboets heen gebouwd.

Toen we het terrein opkwamen zagen we een supermooie, in mijn beleving, camping.

Overal mooie bungalows, bij vroeger vergeleken is hier ook stevig gemoderniseerd.

Eerst werden we ontvangen in het huis van haar ouders, we ontmoetten haar ouders zussen

en haar broer. En we ontmoetten haar man en kinderen….superleuk.

Natuurlijk een bloemetje voor de moeders en cadeautjes voor haar kinderen, twee meisjes.

Later wandelen we naar het hoofdgebouw waar normaal gesproken de meeste kibboets bewoners

hun maaltijden  kunnen eten ,maar waar het nu feestelijk gedekt is. Lange tafels vol met lekkere hapjes.Voor  de kinderen is er volop aandacht, zij zingen mee met de Pesach liederen en ik ken een paar liederen  van een Pesach-cd . Het verhaal wordt verteld van de slavernij onder de Egyptenaren en de doortocht door de Rode Zee.  

Ons zingen wordt begeleid door een accordeon, het voelt of je op een  gezellige bruiloft zit, en de kinderen hebben de liederen geleerd op hun school en de vaders en moeders, opa en oma’s zingen mee. Je voelt je zo super welkom, alsof je de mensen al jaren kent. Na het officiële gedeelte mogen we gaan eten en drinken. Trouwens tijdens het voorlezen van alle zegeningen mogen we 4x wijn inschenken. Gelukkig worden we gereden.

Het was een hele belevenis om dit Pesach hier te vieren …..we misten onze manier van Pasen vieren wel een beetje. Later tijdens de koffie, toen we weer bij de ouders van onze leidinggevende thuis waren, mochten we onze ervaringen en belevingen van ons vrijwilliger zijn in Israel delen.

Ons gebed is dat wij in respect naar de ander mogen luisteren hoe hun leven eruitziet.

Dat we mogen verder bouwen op wat ons bindt en niet op wat ons scheidt.

Het was een waardevolle beleving van het Pesach  in de Kibboets.

Jannie

Tel Aviv/Jaffo

Onze eerste dag van de vakantie hebben we doorgebracht in Tel Aviv en Jaffo. Al vroeg gingen we met de bus op pad, zodat we de hele dag in het westen van Israël konden doorbrengen.
Een Nederlander die we in Tel Aviv tegenkwamen vertelde ons dat wij een van de beste dagen hadden gekozen, wat betreft het weer. En ze had gelijk, het was rond de 30 graden! En dan te bedenken dat het in Nederland op diezelfde dag aan het regenen was!

Allereerst zijn we de smalle straatjes van Jaffo ingegaan. Daar kwamen we veel kunstwinkeltjes tegen, die een aantal van ons trouw bezocht heeft. Jaffo is bekend om haar haven en omdat Jona daar de boot genomen heeft toen hij voor God wilde vluchten. En daar, in een van die havens, hebben wij voor het eerst lekkere patat MET Petrusvis gegeten! Het eten was niet alleen lekker, we hebben ook kunnen genieten van een prachtig uitzicht op de haven, waar allemaal oude bootjes lagen.
Na Jaffo bekeken te hebben, zijn we naar het strand in Tel Aviv gelopen. Daar hebben we de rest van onze dag in de zee en aan het strand doorgebracht.

Teunie

Ein Gedi

Op dinsdag zijn we met zijn allen naar Ein Gedi Reserve gegaan, dat is een natuurgebied dicht bij de dode zee. We begonnen met een drankje (niet alcoholisch wel te verstaan....red.) en vervolgens de berg op. Liep vrijwel meteen een stroompje die uitliep van Davids waterval. Om daar te komen moesten we behoorlijke klauter partijen maken door soms geheel groene stukken gevolgd door wat rotsen en zand.  Na ff genoten te hebben van de schaduw en de waterval verder naar boven over een zeer steile (trap) die heel dicht bij de afgrond liep. Maar het was de moeite waard want toen we eenmaal boven waren konden we genieten van een prachtig uitzicht over palmboom plantages en de dode zee met als achtergrond Jordanië. Vervolgens kon de afdaling ingezet worden. Daar wachtte nog een poel op ons en daarna restte het alleen nog maar rotsen stenen en zand met hier en daar een boompje. Op de afdaling hebben we wel nog wat beesten gezien.

David

Galilea

Op zaterdag ging onze toch naar het noorden.

We vertrokken 's morgens vroeg in twee auto's. Om ongeveer 10 uur kwamen we aan bij de doopplaats in de Jordaan vlakbij het meer van Galilea. Nu zagen we de Jordaan. Wij denk in Hollandse begrippen over een rivier: breed... de Jordaan is hierbij vergeleken een smal riviertje. Op deze plaats in de Jordaan laten veel mensen van over de hele wereld zich dopen.

We hebben hier even een kopje koffie gedronken en onze tocht ging verder, langs het meer van Galilea en langs Tiberias naar een berg, de Arbel. Hier hadden we een prachtig uitzicht over het meer en in de verte zagen we de besneeuwde toppen van de Hermon. We genoten van het mooie weer en de bloemen in allerlei soorten, echt mijn favorieten!

We rijden verder langs het meer en gaan naar de plaats waarvan we in de Bijbel lezen dat Jezus daar Zijn discipelen onderwees (de Bergrede). We hebben een plekje in de schaduw gezocht en hebben even stil gestaan bij deze woorden. Te weten dat Jezus hier deze woorden sprak, dat heeft iets heel bijzonders. (Je kunt het je dan inleven hoe het er is geweest!)

Daarna zijn we nog even in Kapernaüm geweest, de plaats waar Jezus veel wonderen heeft gedaan. Daar is nu niet veel meer dan een ruïne van over. 

Hierna hebben we onze reis afgesloten in een restaurantje aan het water waar we heerlijk gegeten hebben (de meesten hebben de Petrusvis gegeten!)

We hadden nog gehoopt op een klein stormpje, zodat we ook het verhaal van de storm op het meer wat meer kunnen inleven, maar die storm zat er (helaas) niet in.

Joke

Het werk

En dan weer aan het werk!

Naast alle vrije tijd en excursies zijn we ook vier dagen in de week druk met ons werk. Mijn ervaring is dat het steeds leuker wordt doordat je de mensen beter leert kennen en weet wat men van je verwacht. Twee keer in de week ben ik ingeroosterd om de cliënten te helpen bij zwemmen. Ze vinden het helemaal geweldig om rond te worden gedobberd in het warme water van het zwembad.  Waar ze de hele dag vastzitten aan en in de rolstoel komen ze  in het water tenminste wat meer los. En wat zijn ze trots dat ze ‘gewoon’ kunnen lopen in het water! Ik heb verschillende manieren van watermassage aangeleerd gekregen die ik zo goed en zo kwaad als het gaat probeer toe te passen. Er komt heel wat bij kijken om iemand die amper kracht heeft in zijn lijf te begeleiden in het water. Het is nogal een hele klus om bijvoorbeeld een jongeman met een behoorlijke buik een beetje professioneel van liggend rechtop in het water te krijgen!

Jessica

Bovenstaande is geschreven onder 'redactie' van Wijnanda die van deze gelegenheid ook nog even gebruik maakt jullie naar de vorige blog te verwijzen, omdat daar veel foto's staan die naar deze blog verwijzen!